Μετά από τόσα βιβλία του Jo Nesbo είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως δεν θα την ξαναπατήσω. Αυτή τη φορά, είπα, θα το καταλάβω από πριν. Ειδικά τώρα που ξέρουμε από πριν –από το προηγούμενο βιβλίο κιόλας– το δολοφόνο. Και συνέχισα να το πιστεύω αυτό μάλιστα μέχρι που εν τέλει την πάτησα. Ξανά. Δηλαδή έλεος! Εκεί που έλεγες όλα καλά, εντάξει τελείωσε, τι άλλο θα γίνει πια…σκάει η ανατροπή. Και να πεις πως δεν την περίμενα…την περίμενα.
Αλλά ότι και να λέω, γι’ αυτές τις ανατροπές συνεχίζουμε και διαβάζουμε και θα διαβάζουμε Nesbo.
Το μόνο αρνητικό είναι ότι κράτησε λίγο…τώρα είμαστε ξανά στην αναμονή…