Jennifer Saint deed het opnieuw! Deze nieuwe Griekse mythologie-hertelling was voor mij opnieuw een schot in de roos.
 
Atalanta is het derde boek van Jennifer Saint en opnieuw een toppertje.
De figuur ‘Atalanta’ was voor mij redelijk onbekend, nochtans zijn de verhalen waar ze in voorkomt; de reis van de Argonauten en de jacht op het Kalydonische zwijn wel bekend. 
Daarom vond ik het heel fijn dat deze sterke vrouw expliciet in de kijker wordt gezet.
 
Ik ben enorme fan van de schrijfstijl van Jennifer Saint. Het klinkt soms plechtig en statig, soms heerlijk bloemig en beschrijvend en ik vind dat het perfect past bij een hertelling van een Griekse mythe. Daarbij natuurlijk ook een thumbs up voor de vertaling! Het leest ook heel vlot; ik vloog echt door het boek heen!
 
In het boek volgen we Atalanta vanaf haar geboorte, waarna ze wordt achtergelaten en wordt opgevoed door een berin. Daarna neemt de godin Artemis haar onder haar hoede, tot zij Atalanta op pad stuurt met de Argonauten.
Dit stuk vond ik het beste van het boek. Het was zo leuk om te lezen hoe Atalanta zich bewijst tegenover alle egotrippers aan boord van de Argo.
Het stuk na de jacht op het Kalydonische zwijn was voor mij helemaal nieuw. Ik kende het einde van Atalanta’s mythe niet. Dit vond ik ook heel fijn om over te lezen. Hippomenes zit echt in mijn hart (of toch alleszins de versie van dit boek).
 
Om samen te vatten; Atalanta is een echte must-read voor elke Griekse mythologie-fan. Het leest ontzettend vlot en het is oprecht een prachtig feministisch verhaal.

Bedankt uitgeverij Orlando en Elke Dag Boeken voor het recensie-exemplaar!